یکی از دختران علی (ع) موقتا گردنبندی برای چند ساعت جهت شرکت در یک مهمانی عید قربان از عبدالله مسوول بیت المال مسلمانان به امانت گرفته بود پس از خاتمه مهمانی که مهمانان به منزل خود رفتند علی (ع) دختر خود را دید که گردنبند مروارید بیت المال در گردن اوست فی الفور بانگ زد این گردنبند را از کجا به دست آورده ای ؟ دخترک با ترس و لرز فراوان عرض کرد از ابن ابی رافع برای چند ساعت به عاریه گرفته ام .
عبدالله گوید امیرالمومنین (ع) مرا خواست و فرمود ای پس ابی رافع در مال مسلمین خیانت می‌کنی ؟ عرض کردم پناه بر خدا اگر من به مسلمین خیانت کنم! فرمود چگونه گردنبندی را که در بیت المال بود بدون اجازه من و رضایت مسلمین به دختر من عاریه دادی ؟ عرض کردم یا امیرالمومنین او دختر شماست و آن را از من به امانت خواست که پس بدهد و من خود ضامن آن گردنبند هستم که آن را به محل خود باز گردانم فرمود همین امروز آن را به محلش برگردان و مبادا برای بار دیگر چنین کاری مرتکب شوی که گرفتار عقوبت من خواهی شد و اگر او گردنبند را به عاریه نگرفته بود اولین زن هاشمیه بود که دستش را می‌بریدم دخترش وقتی این سخن را شنید عرض کرد یا امیرالمومنین من دختر تو هستم چه کسی برای استفاده از آن از من سزاوارتر است ؟ حضرت فرمود ای دختر علی بن ابیطالب هوای نفست تو را از راه حق بدر نبرد آیا تمام زنهای مهاجرین در عید چنین گردنبندی داشتند ؟ آنگاه گردنبند را از او گرفت و به محلش بازگردانید .